"Ik was vooraf aan het denken welk bevallingsverhaal nu het beste was om te vertellen en kijk... in de week waar ik mijn fietstocht gepland had kondigden zich 4 baby's aan, allemaal om thuis geboren te worden.
Ik wist meteen dat ik niet verder moest nadenken, maar dat deze mooie geboortes in Coronatijd het zeker verdienden om in de kijker te komen.
Ik was nog maar net terug van een weekje vakantie samen met de kleinkinderen (met de kans dus om terug geroepen te worden) of Judith belde me al op. De arbeid verliep vlot en was zeker op het einde heftig. De samenwerking tussen het koppel was best om trots op te zijn en al gauw kwam Sientje ter wereld.
De volgende ochtend werd ik al vroeg gewekt door Koen, de partner van Elke, om te melden dat ze al twee uur weeën had. Ik informeerde of ze graag hadden dat ik al langs kwam en door de geluiden op de achtergrond kon ik uitmaken dat dit misschien wel een goed idee was. Grote verrassing: terwijl ik mij aan het aankleden was, kreeg ik alweer een telefoon om te vertellen dat de baby al was geboren op het toilet..... Even de ouders gerustgesteld en vervolgens snel naar hen toe: baby Nime in blakende gezondheid (had ik trouwens al aan de telefoon gehoord 
;-)). Ouders heel gelukkig en Elke vertelde me doodleuk: 'ik had het gezegd hé dat ik vlot ging bevallen: mijn moeder en grootmoeder ook!" En dat voor een eerste kindje, fantastisch!
Diezelfde voormiddag startte ook de arbeid bij Natasja, heel rustig opbouwend. Zij was pas op de hoogte gebracht van haar zwangerschap rond 35 weken. Tot die tijd had ze nog steeds menstruatiebloedingen, was ze met een vermageringsdieet bezig en voelden de kindsbewegingen voor haar als darmrommelingen. Samen met haar partner Ward had ze maar weinig tijd gehad om zich op de geboorte voor te bereiden. In de namiddag kondigde baby Anna zich al aan en meteen vielen de puzzelstukjes in elkaar: it was meant to be.
Na een halve nacht slaap kondigde baby nummer vier in drie dagen tijd zich aan: Stijn vertelde dat Elize toch al wel sterke weeën had. Het was een tweede kindje dus ik haastte mij naar hun huis: al 6 cm ontsluiting maar de baby moest nog wel wat zakken. Elize wisselde vaak van houding en na drie uur werd ook baby Noora geboren in een heel mooi ondersteunde houding door haar man. Het was wat zoeken geweest naar een goede houding maar uiteindelijk kon Elize heel goed aangeven waar ze nood aan had.
Al deze gedachten kwamen bij mij op terwijl ik mijn fietstocht verderzette. Stuk voor stuk gezinnetjes om fier op te zijn en ik voel mij dankbaar dat ik deze mooie intense momenten weer heb mogen meemaken!
Onderweg kwam ik nog een mooi schilderij op een poort (aan de Nekkerspoel) tegen van Laurent Coninx: gemaakt in Coronatijd. Zo mooi hoe die twee kindjes met verschillende huidskleur elkaar aankijken. Deze foto moest er zeker bij.
Aangekomen in Putte was het net alsof ik persoonlijk werd verwelkomd: ballonnen en een grote eend langs de weg. Dit gaf me een heel fijn gevoel.
Iets verder kwam ik tenslotte bij vroedvrouw Natalie Peeters aan in Beerzel.
Na een warm ontvangst met voorzorgsmaatregelen en coronaproof, werd de fiets overgedragen en vertrekt zij dinsdag naar een collega uit Geel.
Veel succes verder!"